වීරයෙක් උවමනාකර තිබේ

අද කතාවට පාදක වෙන්නේ දකුණු ඉන්දියානු සිනමාපට පිලිබදව.ඒත් මේක මුලු ලෝකෙම තියෙන සිනමාවට ඍජුව සම්බන්ද වෙනවා.සාමාන්‍යයෙන් දකුණු ඉන්දියානු,එහෙමත් නැතිනම් දමිල සිනමාව කිව්ව ගමන් අපට මතක් වෙන්නේ වලි.කඩු,පිහි,මන්නා ආදියෙන් පටන් අරන් තුවක්කු‍‍‍‍‍‍‍‍,රසායනික අවි දක්වා මේවා ප්‍රසාරණය වෙනවා.මේ සිනමාවේ දක්නට ලැබෙන කතාමාලාවල ප්‍රධාන දෙයක් තමයි අසාධාරණයට විරුද්ධව නැගීසිටීම කියන එක.

සාමාන්‍යයෙන් ඉන්දියාව ලොකප්‍රසිද්ධ වන කාරණයක් තමයි ඉන්දියානු පොලීසියේ දූෂණ,අල්ලස් ආදිය නිසා.ලොකයේ අපකීර්තිමත්ම පොලීසිය ලෙසට හැදින්වුවාට කිසිම වරදක් නැති බවය මගේ අදහස.(ලංකාවට නම් මේ ගැන ටිකක් ආඩම්බර වෙන්න පුලුවන්..ටිකක් ඈ..) ඒ වගේම දියුණ වෙමින් පවතින රටවල පවතින බහුල වශයෙන් පවතින අල්ලස් ගැනීම(දියුණු රටවල මෙය කිසිසේත්ම සිදුවන්නේ නැතැයි මෙයින් අදහස් නොකෙරේ) හා දේශපාලුවන්ගේ ජඩ ක්‍රියා සම්බන්ධව තියුණු පුහාරයක් එල්ල කිරීමට මෙම සිනමාකරුවන් නිබදවම යත්න දරයි.

පොඩ්ඩක් මාතෘකාවෙන් පිටට යන්නම්.අපේ සර් කෙනෙක් මට කියපු කතාවක් මතක් වෙනවා හීන ගැන.ඒ කියන්නේ අපි යමක් සිදුවෙනවාට ඉතාමත් කැමැත්තෙන් පසු වෙනවා නම්,නමුත් එය සැබෑ ජීවිතයේදී සිදුවීමට ඇති සම්භාවිතාව ඉතා අවම නම්  එය අපේ යටිසිත මගින් හීනයක් බවට පත්කර පෙන්නනවා කියන එක.තේරු‍ණේ  නැද්ද මන්දා කියපු එක.උදාහරණයක් ගමු.අපි ලොකූ කැමැත්තකින් ඉන්නවා හමර් එකක් ගන්න,නමුත් අපේ ආදායමේ හැටියට ඒක ගන්න  එක යතාර්ථවාදී නොවෙන්න පුලුවනි.නමුත් අපේයටිහිත ඒක තේරුම් අරන් අපිට හීනයක් ලෙස හමර් එක අපිට ලැබෙනවා පෙන්නුම් කරනවා.

මේකේ තියෙන සම්බන්දේ මොකක්ද බොල කතාවට???මෙහෙමයි,දකුණු ආසියානු රටවල බහුල වශයෙන් තියෙන ‍සමාජ හා දේශපාලනික ප්‍රශ්න කීපයක් තමයි ඉහත සදහන් වෙන්නේ.ඉතින් යුක්තිය කියන දේ,සාධාරණය කියන දේ අපිට සැබෑ ජීවිතයේදී ලබාගත නොහැකිනම්,අපි ඒක ෆැන්ටසියක් හරහා ලබාගන්න උත්සාහ කරනවා.ඒ සදහා වන ප්‍රබලතම මාධ්‍යයක් තමයි සිනමාව.වේදිකා නාට්‍යය,සින්දු,කවි,නිසදැස් හරහා කියන්නට උත්සාහ කරන්නේත් මේකම තමයි.

බුකියේ පලවෙලා තිබුන පොස්ට් එකක දැක්කා ලස්සන කතාවක්.අවංක ගෑනු ලමයි ඉන්නවා...චිත්‍රපටවල කියලා.ඒ වගේ තමයි අපි බලාපොරොත්තු වෙනවානම් අවංක ආදරයක්,නමුත් අපිට ඒක ලැබෙන්නේ නැකිනම් අපි ඒක කොහොමහරි ලබාගන්නවා සිනමාපටයක් මගින් හෝ..ආයෙක් මාතෘකාවට එමුකො...ඉතින් පොලීසිය මගින් අධිකරණය මගින්,දේශපාලකයන් මගින් අප‍ට,සමාජයට අවශ්‍යය සාධාරණය ඉටුනොවන තැන අප විසින් අපට අවශ්‍යය දේ ලබාගැනීම සදහා යොදාගන්නවා කල්පිතයක්.එනම් වීරයෙක්.දකුණු ඉන්දීය චිත්‍රපටිවල නම් අතින් පයින් ගහගන්න පුලුවන් ඩයල් එකක්,ඉංග්‍රීසි චිත්‍රපටිවල කල්පිත චරිතයක්(සුපර්මෑන්,බැට්මෑන්,...ආදී නානාප්‍රකාර මෑන්ස්ලා.) ඒ හරහා අමරණිය වන චරිතයක් තුලින් අපි,එනම් ප්‍රේක්ෂකයා බලාපොරොත්තුවන දේ ලබාදෙනවා.ඒ ලබාදීම සාර්ථකනම් සිනමාපටයත් අති සාර්ථක වෙනවා.

ඕක තමයි ඉස්සර ඉදන්ම කතාවට කියන්නේ,ඕවා වෙන්නේ චිත්තරපටිවල විතරයි කියලා...