ගෙවා යොදුන් සිය ගනන්
ඈත පුරවරයක සිටන්
පැමිණියෙමි...
අජානේය තුරගා මත නැග
දැක බලා ගැනුමට
පමණක් නොව විදගැනුමට...
ඒ අපූරැ මිතුදම, සෙනෙහස...
මොහොතක අත්විදීම
නොහැකි උනි මකන්නට
ගිනිගත් හදවතට
වතුර පොද මෙන් වැටෙන
උමතු විය සන්තානයම
ලැබෙන තුරැ ඇගෙ
හද යතුර
සමග ඇගෙ කිචිබිචිය...සදාකල්!
